Wzory życiorysów

Życiorys jest dokumentem, który dołączamy do dokumentów aplikacyjnych, ubiegając się o określoną posadę. Standardowo nie jest on wymagany, ale raz po raz pracodawca może nas o niego poprosić. Najczęściej dzieje się tak w przypadku ubiegania się o pracę w określonej instytucji, na przykład w sądzie lub w urzędzie. Jak napisać życiorys? Jakie wymogi powinien spełniać?

W procesie rekrutacyjnym bardzo ważne są dokumenty aplikacyjne, jakie przedstawia ubiegająca się o zatrudnienie na danym stanowisku pracy osoba. Często dochodzi do sytuacji, w których przesłane przez aplikującego CV lub list motywacyjny zawierają błędy, co w efekcie przesądza o bezwzględnym odrzuceniu kandydatury. Zawarte w dokumentach aplikacyjnych treści oraz ich estetyka bardzo często stanowią podstawę do oceny cech autora dokumentów.

Zachęcamy więc do skorzystania z dostępnych wzorów dokumentów aplikacyjnych, przygotowanych przez mających wieloletnie doświadczenie w dziedzinie doradztwa zawodowego fachowców. Poniżej przedstawiamy, na czym polega prawidłowe przygotowanie życiorysu zawodowego oraz z jakich wzorów tego dokumentu warto skorzystać.

 

Wzór życiorysu – jak wygląda?

Życiorys jest analitycznym przedstawieniem dotychczasowej historii aktywności zawodowej danej osoby. Może on być tworzony w różnych układach. Najczęściej tworzy się życiorysy w układzie chronologicznym, podając kolejno daty i najważniejsze wydarzenia w życiu osobistym oraz zawodowym danej osoby. Powszechne jest także tworzenie życiorysów w układzie funkcjonalnym. W takim przypadku przedstawia się w treści dokumentu proces kształcenia i zdobywania doświadczenia zawodowego przez daną osobę, jak również nabywane na przestrzeni lat kompetencje i umiejętności.

W wielu procesach rekrutacyjnych rozbudowany życiorys zawodowy zastępowany jest przez CV, przygotowane w analitycznej formie. Istnieją jednak dziedziny, w których preferowane jest przedstawienie przez kandydatów rozbudowanych życiorysów zawodowych.

Celem uniknięcia podstawowych błędów przy sporządzaniu życiorysu zawodowego, warto skorzystać z dostępnych wzorów. Chcącym samodzielnie przygotować dokument problemów nastręcza już sam wybór odpowiedniej wersji życiorysu. Nie wiedzą oni, czy przygotować życiorys w układzie chronologicznym, czy też funkcjonalnym, a może nawet w innym, niekonwencjonalnym układzie. Ten chaos i niezdecydowanie w działaniu niosą niestety negatywne skutki.

Często dochodzi do takich sytuacji, w których prawidłowa struktura życiorysu zawodowego jest zaburzona. Korzystanie z gotowych wzorów życiorysu jest więc zdecydowanie bezpiecznym rozwiązaniem. Wzory takich dokumentów są zazwyczaj przygotowane w konkretnej formule. Uzupełnienie ich własnymi danymi redukuje ryzyko, że ostateczny kształt życiorysu będzie miał charakter niespójny.

Pamiętaj!
  • życiorys w aplikacji do pracy to historia Twojej ścieżki zawodowej, powinien więc być napisany z narracją w 1 osobie liczby pojedynczej;
  • liczba akapitów zależy od Ciebie. Nie ma reguły co do długości życiorysu, ważne, aby opisać krótko wszystkie najważniejsze etapy kariery i doświadczenia;
  • gdy piszesz o stanowiskach i wydarzeniach, które ukształtowały Cię jako pracownika, podsumuj ich wpływ – podkreśl, czego się dzięki nim nauczyłeś i co zyskałeś.


Jak napisać życiorys?

Nie ma idealnych metod na samodzielne stworzenie życiorysu zawodowego. Istnieją jednak pewne zasady, których zastosowanie zwiększa prawdopodobieństwo tego, że przygotowany życiorys zawodowy będzie prawidłowy i zgodny z obowiązującymi w tym zakresie standardami. Przystępując do tworzenia własnego życiorysu zawodowego, którego jedną z form jest CV, należy najpierw ustalić jego charakter. Trzeba podjąć decyzję, czy będzie on przygotowywany w wersji chronologicznej, funkcjonalnej, czy może niekonwencjonalnej.

Życiorys sporządzany w wersji chronologicznej powinny przygotowywać osoby, które w jego treści chcą przedstawić pracodawcy przede wszystkim informacje o swoim wykształceniu i doświadczeniu zawodowym, podawane w odwrotnym porządku chronologicznym. Oznacza to, że zapisujemy dane w kolejności od ostatnio ukończonej szkoły i ostatniego miejsca zatrudnienia. Wersję funkcjonalną życiorysu powinny natomiast przygotować osoby, które chcą wyeksponować w takim dokumencie nie tyle sam proces zdobywania doświadczenia i wykształcenia, ile raczej rodzaj i zakres posiadanych przez siebie kwalifikacji.

infografika – najważniejsze cechy życiorysu: Użytkowa forma wypowiedzi; Fakty z życia przedstawione chronologicznie; Opis nie tylko ścieżki zawodowej, ale także przebiegu kształcenia; Własnoręczny podpis

Życiorys w wersji funkcjonalnej powinny również opracować osoby, które przez stosunkowo długi okres pozostawały bez zatrudnienia bądź bardzo szybko i często zmieniały pracę. Informacje o częstych zmianach pracy itp. często negatywnie wpływają na to, jak pracownik jest postrzegany przez potencjalnych pracodawców. Życiorys w wersji funkcjonalnej jest zatem doskonałym rozwiązaniem, aby ukryć wszelkie niezbyt pochlebne informacje i przedstawić się w lepszym świetle.

Życiorys w wersji niekonwencjonalnej zaleca się z kolei osobom, które ubiegają się o zatrudnienie na stanowiskach wymagających kreatywności. Zanim zaczniemy pisać dokument, warto przystąpić do uporządkowania i selekcji informacji o swoim zatrudnieniu i doświadczeniu, które chcemy zawrzeć w treści. Warto wówczas wyselekcjonować tylko te informacje i fakty z przeszłości, które mogą uatrakcyjnić kandydaturę danej osoby na określone stanowisko pracy. Przykładowo: jeśli dana osoba przez większość swojego dotychczasowego życia zawodowego wykonywała prace biurowe, a jedynie przez krótki czas była pracownikiem fizycznym, zaleca się ukrycie tej ostatniej informacji przy ubieganiu się o zatrudnienie do pracy biurowej, np. w administracji.

Należy eksponować tylko te doświadczenia i osiągnięcia, które uatrakcyjnią opis dotychczasowego życia zawodowego danej osoby. Bezwzględnie trzeba jednak unikać przerostu formy nad treścią pod postacią przesytu informacji. Pracownik nie musi zawrzeć w swoim życiorysie zawodowym wszystkich informacji, które dotyczą jego dotychczasowej aktywności, a jedynie te najważniejsze z punktu widzenia stanowiska pracy, na które aplikuje. Wszelkie informacje należy umieszczać w sposób rozważny i dokładny, a więc sprawdzać, czy są one zgodne ze stanem faktycznym.


Życiorys a CV – czym się różnią?

Przede wszystkim należałoby podkreślić, że życiorys niejednokrotnie mylony jest z CV (Curriculum Vitae). Chociaż rzeczywiście CV tłumaczone jest dosłownie jako przebieg życia, nie jest jednak tym samym dokumentem, co życiorys. Niekiedy potrafi dojść do kuriozalnych sytuacji, gdy nawet pracodawcy mylą te dwa typy dokumentów, przygotowując ogłoszenia aplikujące w niewłaściwy i błędny sposób. Dobrze jest znać różnice między życiorysem zawodowym, a tradycyjnym, ponieważ dzięki temu można uniknąć błędów, które mogą przyczynić się do naszej porażki jeszcze przed planowaną rozmową kwalifikacyjną.

Życiorys

CV (Życiorys zawodowy)

Skrótowy opis życia, zbiór informacji o ścieżce naszego wykształcenia i rozwoju zwodowego.

Najczęściej wymagany dokument przy ubieganiu się na określone stanowisko zatrudnienia.

Dzięki niemu przyszły pracodawca zapozna się z wykształceniem oraz dotychczasowymi osiągnięciami kandydata, jego ambicjami i efektami.

Opis dotychczasowego przebiegu kariery zawodowej. Wskazujemy firmy wraz z datami i opisami stanowisk. Utarło się, że zaczynamy od ostatnio pełnionej funkcji, stopniowo przechodząc do starszych.

To załącznik do podania o pracę, nigdy jego część pod kątem treści.

Często jedyny wymagany dokument aplikacyjny, rzadziej jako załącznik do podania o pracę.

Powinien zawierać nasze imię, nazwisko, adres, telefon oraz adres mail.

Tutaj także konieczne jest wpisanie danych identyfikujących ubiegającego się o pracę.

Konieczna jest także data w prawym rogu, u góry oraz nagłówek „Życiorys”.

Formatowanie: osobno wykształcenie (od szkół średnich i zawodowych), osobno doświadczenie w pracy. Skupiamy się na konkretnych informacjach. Podajemy dodatkowe umiejętności i kwalifikacje (kursy, certyfikaty).

Poniżej przedstawiamy treść, czyli datę narodzin, zawód, wykształcenie oraz hobby.

Skupiamy się na stanowiskach pracy i nabytych kwalifikacjach, dodajemy wzmiankę o zainteresowaniach na końcu dokumentu, jest ona zazwyczaj informacją dodatkową.

Nie można zapomnieć o podpisie na końcu treści.

Na końcu dokumentu umieszczamy klauzulę dotyczącą przepisów unijnych RODO i ochrony danych osobowych. Wyrażamy zgodę na przetwarzanie danych przy prowadzeniu procesu rekrutacyjnego.

Skąd wiedzieć, który typ dokumentu będzie odpowiedni do danej oferty? Zdecydowanie częściej stosuje się CV, jednak pracodawca może poprosić w wymaganiach właśnie o życiorys – wówczas będzie to jasno wyrażone. Nawet, jeśli nie masz przygotowanego życiorysu, lepiej w takim przypadku skorzystać z szablonu i wypełnić go indywidualnie, niż wysyłać inne dokumenty aplikacyjne. Nie ryzykujesz wtedy, że pracodawca na wstępie odrzuci Twoją kandydaturę tylko dlatego, że nie zastosowałeś się do wymogów.


Jak napisać życiorys? – podstawowe elementy

W takim dokumencie powinniśmy się trzymać pewnych norm i zadbać o to, by nie zabrakło najważniejszych informacji. Tylko jakich? Jak napisać życiorys? Powinien on składać się z kilku podstawowych elementów.

  • Pierwszym istotnym składnikiem są dane osobowe. W życiorysie powinna się znaleźć informacja o dacie i miejscu naszego urodzenia, imionach rodziców, ich zawodzie, nazwisku rodowym matki, a także informacja o rodzeństwie i stanie rodzinnym.
  • Kolejnym elementem życiorysu jest wykształcenie. W tym dokumencie powinniśmy szeroko opisać ukończone szkoły (rodzaj szkoły, miejscowość, nazwa) oraz uczelnie (rodzaj uczelni, miejscowość, nazwa, kierunek studiów). Wskazane jest również zaznaczenie tego, jakie kursy ukończyliśmy na drodze naszej edukacji, jakie szkolenia odbyliśmy, jakie języki znamy i w jakim stopniu, a także jakie posiadamy kwalifikacje i uzyskane stopnie naukowe.
  • Trzeci fragment spisywanego życiorysu powinien dotyczyć pracy zawodowej. Konieczne jest dokładne określenie nazwy zakładu pracy, jego adresu, a także lat pracy, pełnionej funkcji i obejmowanego stanowiska. W kontekście życia zawodowego warto też uwzględnić wszelkie dodatkowe zajęcia, jak chociażby wolontariat czy bieżące wspieranie określonej organizacji.
  • W ramach czwartego elementu życiorysu warto podkreślić uzyskane nagrody, wyróżnienia oraz odznaczenia. Pamiętajmy, że życiorys zawodowy jest elementem podania o pracę. Poprzez ten dokument również chcemy się pokazać z jak najlepszej strony.

Finalnie możemy opisać nasze plany na przyszłość – raczej zawodowe, a nie prywatne – a także nasz pomysł na to, jak te marzenia zrealizujemy.


Wzór życiorysu – styl dokumentu

Życiorys zawodowy to dokument, który powinien zostać napisany w pierwszej osobie liczby pojedynczej, czyli „urodziłem się dnia X”, „uczęszczałem do szkoły X”, „ukończyłem kurs X”, studiowałem na uczelni wyższej X” i tak dalej. Życiorys piszemy, referując przebieg naszej kariery naukowo-zawodowej. Zaczynamy od urodzenia, przez wszystkie kolejne szkoły, studia, kończąc na zatrudnieniu. Formułowane pismo pozbawione jest jakichkolwiek emocji. Ograniczamy się wyłącznie do faktów. Co również istotne, życiorys zawodowy co do zasady powinien zostać napisany odręcznie. Zresztą, o tym wymogu pracodawca z pewnością poinformuje nas w ogłoszeniu o pracę.

Życiorys powinien zostać nadto podzielony na akapity. Oczywiście każdy akapit zaczynamy „wcięciem”. Poszczególne, wskazane wyżej, niezbędne elementy życiorysu powinny zostać spisane w odrębnych akapitach, tak by wyraźnie zaakcentować ich podział.

Nie ma żadnego, szczególnego wymogu, co do długości życiorysu. Standardowo pisze się od jednej do trzech stron. Przesada nie jest jednak wskazana. Spisanie dziesięciu stron na temat własnej osoby może zostać odebrane jako nadgorliwość albo wręcz narcyzm.

Kluczową zasadą pisania życiorysu jest również unikanie powtórzeń. Kiedy zaczniesz pisać życiorys, sam zobaczysz, że to nie jest wcale takie proste. Nieustannie masz bowiem chęć używania tych samych słów „ukończyłem szkołę X, potem ukończyłem szkołę X, a potem ukończyłem szkołę X” – tak zdecydowanie nie może wyglądać profesjonalny życiorys.

widok wzoru życiorysu w oknie przeglądarki


Życiorys – dodatkowe wskazówki

Znając podstawowe zasady formułowania życiorysu zawodowego, warto przeanalizować przykładowy proces przygotowania takiego dokumentu. Przeanalizujmy zatem, jak należy sformułować życiorys zawodowy dla nauczyciela, który planuje rozpocząć pracę w nowej placówce szkolnej. W pierwszej części życiorysu zawodowego nauczyciel powinien zawrzeć swoje podstawowe dane osobowe oraz kontaktowe. Następnie powinien przedstawić informacje o swoim wykształceniu kierunkowym, a także o różnych dodatkowych kursach, czy też studiach podyplomowych, jeśli takowe ukończył. Zawarcie tych dodatkowych informacji działa na korzyść nauczyciela.

Przykładowo: jeśli jego wykształcenie kierunkowe to studia pedagogiczne o specjalności wychowanie wczesnoszkolne, a do tego posiada ukończony kurs w dziedzinie logopedii, dla pracodawcy będzie to dowód na to, że nauczyciel cały czas się rozwija, kształci i poszerza zakres swoich kompetencji i umiejętności. Będzie to również oznaczało, że jest człowiekiem otwartym na ustawiczny rozwój, a także zaangażowanym w jak najlepsze wykonywanie swojego zawodu, skoro chce być dla dzieci nie tylko dobrym pedagogiem, ale i terapeutą w dziedzinie logopedii. W życiorysie zawodowym należy również zawrzeć informacje o dotychczasowej aktywności zawodowej. Jeśli więc pracownik przez cały czas był aktywny zawodowo lub związany z konkretną placówką szkolną, informacje o zatrudnieniu można zaprezentować w układzie chronologicznym.

Jeśli jednak nauczyciel przez kilka ostatnich lat nie pracował w zawodzie lub też bardzo często (przykładowo w każdym roku szkolnym) zmieniał miejsce zatrudnienia, należy wówczas unikać podawania w życiorysie szczegółowych dat oraz miejsc zatrudnienia. Lepszym rozwiązaniem będzie podanie jedynie ostatniego zatrudnienia lub też wymienienie wszystkich dotychczasowych szkół, w jakich nauczyciel był zatrudniony (bez podawania szczegółów o dokładnym czasie zatrudnienia). Pewnym ubogaceniem życiorysu będzie zawarcie informacji o dodatkowych (poza zawodowych) umiejętnościach, posiadanych przez nauczyciela albo jego zainteresowaniach.

Najczęściej popełniane błędy w życiorysie:
  • zbyt rozwlekłe i szczegółowe opisy
  • zbyt ogólnikowe przedstawienie swojej osoby (suche fakty, brak informacji o indywidualnych celach i zainteresowaniach)
  • forma: zbyt potoczny język, slogany lub przesadna ekstrawagancja
  • chaotyczna kompozycja
  • fałszywa skromność


Przykładowy życiorys

Dokument życiorysu powinien w swoim górnym prawym rogu zawierać miejscowość i datę. Z kolei w lewym górnym rogu powinniśmy spisać nasze dane, to znaczy imię i nazwisko, adres oraz dane kontaktowe (mail i telefon). Życiorys powinien zostać opatrzony wyraźnym nagłówkiem „życiorys”.

Pierwszy element życiorysu, czyli podstawowe informacje o nas można spisać tak: Urodziłem się 8 marca 1992 roku w Piotrkowie Trybunalskim. Mój ojciec Robert jest z zawodu leśnikiem. Z kolei matka Janina, z domu Kowalska, pracuje jako nauczycielka w lokalnej szkole podstawowej. Nie mam rodzeństwa i jestem kawalerem. Od rozpoczęcia szkoły średniej mieszkam w Łodzi.

Spośród szkół najistotniejsza jest oczywiście szkoła średnia, która dała nam średnie wykształcenie. Warto jednak wskazać wszystkie, szkoły i uczelnie, do których uczęszczaliśmy. Może to zostać sformułowane w ten sposób: W latach 1999-2005 uczęszczałem do Szkoły Podstawowej nr 1 w Piotrkowie Trybunalskim. Tam też w 2008 r. ukończyłem Gimnazjum nr 1 im. Alberta Einsteina. W latach 2008-2011 kształciłem się w Liceum Ogólnokształcącym im. Lecha Wałęsy w Łodzi. Po liceum dostałem się na studia medyczne, które ukończyłem w 2016 r. na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi.

Kolejnym krokiem jest spisanie doświadczenia zawodowego. Może to brzmieć w ten sposób: Po ukończeniu studiów wyższych zatrudniłem się w Szpitalu Zakonu Bonifratrów Św. Jana Bożego w Łodzi. Pracowałem tam przez rok. W 2017 r. podjąłem natomiast pracę w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu im. M. Pirogowa, w którym do 2019 r. kończyłem specjalizację na kierunku anestezjologii i intensywnej terapii.

Finalnie można napisać kilka słów o swoich planach na przyszłość. Na przykład: Swoją przyszłość planuję związać z dziedziną transplantologii, która wydaje się obecnie najbardziej rozwojową dziedziną medycyny. W tym kierunku chcę podnosić swoje kwalifikacje zawodowe i zdobywać praktykę.

Ostatnim kluczowym elementem spisywanego życiorysu jest własnoręczny podpis. Powinniśmy podpisać się pełnym imieniem i nazwiskiem, unikając prostych paraf.


Życiorys – jakie ma znaczenie w rekrutacji?

Znając już standardy tworzenia życiorysu, warto przyjrzeć się temu, jak bardzo przygotowanie dobrego dokumentu jest ważne. W procesach rekrutacyjnych życiorys spełnia wiele funkcji. To dzięki niemu potencjalny pracodawca może uzyskać maksimum informacji o tym, czym dotychczas zajmowała się dana osoba, a co za tym idzie, jakie ma doświadczenie. Tradycyjny życiorys jest także dobrą okazją dla jego autora do pewnego uporządkowania i podsumowania swojej dotychczasowej aktywności.

Kiedy warto wysłać tradycyjny życiorys?
  • gdy nie masz zbyt dużego doświadczenia zawodowego lub zmieniasz branżę. Życiorys w formie historii pozwoli dopowiedzieć informacje, które wyjaśnią sytuację i cele kandydata, co może zwiększyć jego szanse,
  • w odpowiedzi na oferty stanowisk kreatywnych lub związanych z pisaniem; wówczas to dodatkowy sposób na pokazanie swoich umiejętności i wykazanie się, a tym samym zwiększenie zainteresowania rekrutera,
  • zawsze, kiedy pracodawca prosi o to w ogłoszeniu. Zdarza się to już bardzo rzadko, ale jeżeli w ofercie wyraźnie zaznaczono, że wymogiem aplikowania jest dołączenie tradycyjnego/klasycznego życiorysu, poświęć czas i przygotuj właśnie taki dokument zamiast nowoczesnego CV.

Często przy okazji formułowania własnych życiorysów ich autorzy dochodzą do istotnych wniosków na temat swojej działalności. Nierzadko selekcja wykonywanych prac, zdobytego wykształcenia czy też ukończonych kursów jest doskonałą sposobnością ku temu, aby pracownik obrał swoją dalszą ścieżkę zawodową.

W wielu przypadkach poszukujący pracy właśnie pod wpływem własnych wyborów i doświadczeń określają swój profil zawodowy oraz kierunek dalszego rozwoju. Znane są nawet przypadki osób, których własny życiorys zainspirował do tego, aby się przekwalifikować, gdyż zdały sobie sprawę z tego, że dotychczas wciąż zmieniały pracę i zatrudnienie.

Jak widać, życiorys w połączeniu z CV stanowi swego rodzaju przekrój tego, czym zajmował się jego autor przez całą dotychczasową aktywność. Czerpiącym profity z treści życiorysu odbiorcą może być nie tylko potencjalny pracodawca, ale również autor, którego ten dokument dotyczy. To dobra motywacja i podstawa do wysnucia wniosku, że sporządzanie życiorysów zawodowych jest jak najbardziej korzystne, potrzebne i ważne.